Parkinson hastalığı, ilk olarak 1817 yılında İngiliz Doktor James Parkinson tarafından tanımlanmıştır. Beynimizde hareketlerimizi kontrol etmemize yarayan birçok hücre bulunmaktadır. Bu hücreler kimyasal madde salgılar.
Bu salgılanan kimyasal maddelerden biri de dopamindir. Dopamin, beyne gelen bilgilerin sinirler arasında taşınmasına yardımcı olur. Ancak beynimizdeki hücrelerin bazıları zarar gördüğünde ve azalmaya başladığında, dopamin üretilemez. Vücutta dopaminin azalması sonucunda da titremeler başlar. Kişinin hareketleri zamanla yavaşlar. Parkinson çok yavaş ilerleyen ve sinsi bir hastalıktır. Hastalık 10 yıl gibi uzun bir süre boyunca ilerlemektedir. Bu hastalık kişiyi öldürmez ve felç olmasına sebep olmaz. Başlarda bu hastalık birkaç bölgede görülürken zamanla tüm vücuda yayılmaya başlar. Belirtilerin ağrılığı kişiden kişiye göre değişmektedir. Genelde 40 yaşından sonra ve kadınlara oranla erkeklerde daha çok görülen bir hastalıktır. Parkinson hastalığı, beyinde dopamin salgılanması görevini üstlenen hücrelerin zarar görmesiyle meydana gelen bir hastalıktır. Ancak bu hücrelerin zarar görme nedeni açıklanamamıştır. Yapılan araştırmalar sonucu Parkinson hastalığına neden olan hücrelerin zarar görmesinin nedeninin genetik özelliklerle ve çevresel faktörlerle ilgili olabileceği düşünülmektedir. Örneğin, eroin beyindeki hücrelerin üretimini durdurur ve hücrelere zarar verir. Böylelikle eroin kullanan kişilerde de Parkinson hastalığının belirtileri görülmeye başlanır. Ancak Parkinson hastalığının nedenleriyle ilgili olan çalışmalar günümüzde de devam etmektedir. Henüz kesin bir kanıt ve doğru bir sonuç bulunamamıştır. Parkinson hastalığı, bulaşıcı bir hastalık özelliği taşımaz. Bu hastalık, sinsi olduğu için uzun bir süre sonra fark edilebilir. Genel olarak kişilerin ilk şikâyetleri ellerinde veya vücutlarının bir kısmında başlayan titremelerdir. Hastaların geçmişte eğik durdukları ve yürürken kollarının sallanmadığı gözlemlenebilir. Ancak Parkinson hastalığının en belirgin belirtisi titremedir. Hemen hemen her Parkinson hastasında titreme görülmektedir. Diğer bir belirti kişinin hareketlerinin yavaşlamasıdır. Bu da kişi için olumsuz sonuçlar doğurur. Çünkü hareketlerinin yavaşlamasıyla birlikte kişi günlük işlerini yerine getirirken güçlük çekmeye başlayacaktır. Parkinson hastalığının tedavisinde amaç, mümkün olduğunca kişinin işlerini kendi başına halledebilmesini sağlamaktır.
Tedavi sonrasında hastanın durumu tamamen düzelecek diye bir şey yoktur. Ancak tamamen düzeltilemese bile kişinin şikâyetlerinin azaltılması ve günlük hayatını daha sorunsuz bir şekilde devam ettirebilmesine olanak sağlamak mümkündür.
